Verdwaald in de bar
23 april 2018 - Đà Lạt, Vietnam
Op onze laatste dag in hoi an is mijn jurk dan eindelijk klaar en past perfect! We hebben nog een laatste stranddag voordat we met zijn alle in de nachtbus stappen naar thrang an.
Na een 14 uur duurende reis komen we dan om 6 uur sochtends aan. Als de motors uit de bus gehaald worden willen we graag genoeg benzine terug zodat we naar naar de gasstation kunnen, want he de tanks waren geleegd in de tank van de bus. Na wat gedoe een veel te hoge prijs en net genoeg petrol om de moters te starten zijn de jongens op weg en nemen wij een grab naar ons hostel. Hier krijgen wij onze eigen dorm en nemen we ons gratis ontbijt een dag te vroeg.
De rest van de dag hangen we rond bij een mega zwembad en komen we er achter dat het hier stikt van de russen en chinezen. Na een relaxte dag bij het zwembad ga ik uit eten met een groepje die ik bij het zwembad heb leren kennen en aangezien er krokodil op het menu staat besluit ik het te proberen. Het is heel zacht vlees en is het best te vergelijken met een combinatie tussen kip en vis in. Savonds besluiten door te brengen op het strand waar we met zijn alle in slaap vallen om in midden in de nacht wakker te worden van de kou en zien we dat er een aantal zwervers naast ons zijn gaan liggen we controleren onze spullen en keren terug naar ons hostel.
Als ik de volgende ochtend wakker word besef ik dat ik mijn bus niet heb geboekt naar Dalat en doe ik een poging alsnog in de bus te komen van 7 uur sochtends dit mislukt maar krijg het nog wel voor elkaar om in de bus van 11 uur te stappen. Op het moment dat ik daar aankom neem ik een taxi naar onze villa die we met 8 personen hebben gehuurd. Zodra ik uitstap rijd de taxi weg en kom ik er achter dat ik op een totaal verkeerde plek ben afgezet als er een lokaale familie open doet die geen woord engels spreken. Dan maar de dichtsbijzijnde bar in om de wifi te stelen het blijkt een 10 minuten wandeling te zijn naar de villa en besluit maar te gaan lopen. Als ik dan na een half uur aankom bij de villa besluit ik maps.me niet meer te vertrouwen op de afstanden.
In de vila verblijven we 3 nachten en vinden we een geweldige bar genaamd de maze bar. Raad eens wat het is: een gigantisch doolhof met verschillende barren en plekken om te zitten. Heel het doolhof bestaat en trappen kleine doorgangen splitingen nog meer trappen en nog veel meer splitsingen.
Na 3 nachten in de villa is het hellaas tijd om afscheid te nemen van deze geweldige reisgroep waar ik de afgelopen weken mee heb gereist en vertrekken de meeste naar ho chi minh ik besluit de abseiling tour te doen die we eigenlijk met de groep zouden doen maar niet echt de tijd voor hebben gehad.
De tour was met 1 woord geweldig. Ik werd rond 11 uur opgehaald vanuit de villa. De keuze voor het middag progamma bleek perfect vanwege de drukte in de ochtend warren we maar met 5 in de middag. Na de pick up werden naar een local gebracht die een geweldige lunch had bereid om in haar huis te eten. Vervolgens zijn we doorgegaan naar de watervallen waar we eerst een paar keer oefende voor het abseilen. Daarna kon de 7 km hike beginnen waarbij we onderweg de verschillende activiteiten hadden. Ons eerste activiteit was een droge abseil van 18 meter. Dit was zo gaaf en met de geweldige extra van de waterval vlak naast me en de abseil eindigde in het water.
Na een groepsfoto op het land begonen we aan het zware gevecht tegen de strooming in om onder de waterval terecht te komen voor nog een foto. Zelfs op het moment dat ik kon staan haalde de strooming mij bijna onderuit. Met veel moeite stonden we dan eindelijk allemaal onder de waterval voor de foto waarna ik me een stukje met de strooming werd meegesleurd voordat ik weer veilig naar de kant kon zwemmen. Gelukig klinkt het allemaal gevaarlijker dan het is omdat de strooming na een aantal meter al ophoud ruim voor de volgende waterval waar het onmogelijk was naar beneden te vallen.
De 2de abseil was 16 meter dit was weer een droge abseil maar eindigde in de poel van een waterval met erg sterke strooming met de enige mogelijkheid om eruit te komen je aan het touw tegen de strooming in je zelf naar de kant te trekken. (Ook dit klinkt gevaarlijker dan dat het was.) Na een langere hike komen we aan de de waterval waar we van konden glijden/stuiteren. Met de dringende waarshuwing je adem in te houden op het eind en veder niks te doen. Hierna word je naar beneden geduwd. En idd op het eind door de kracht van de waterval zodanig tollend onderwater geduwd dat je geen idee meer hebt wat boven of onder is en er niks anders te doen is dan wachten tot je boven komt. Ik ben nog nooit zo dankbaar geweest met een zwemvest. Vanwege het feit dat we maar met 5 waren konden we meerdere keren naar benden voordat we door gingen naar de andere kant van de waterval waar we ook vanaf konden glijden, dit keer achterstevoren. Na de watervallen is er geen glijbaan meer die hier tegenop kan.
Na een lange hike komen we aan bij onze clifdive om te beginnen doe ik die van 7 meter. Waar ik gewoon naar beneden kan springen. Na de klim omhoog mag ik die van 11 meter proberen. Deze moet met een aanloop om ver genoeg springen. Deze sla ik over vanwege mijn twijfel weet ik dat ik op het laatste moment wil afhaken wat waarschijnlijk zal eindigen in een val op de rotsen. Vervolgens komen we aan bij de laatste abseil van de tour. De wasmachine! Deze begint droog maar halverwege komt de waterval die over je heen spoelt en die de bodem houd je touw op waardoor je het laatste stukje door de waterval naar beneden glijd en ben ik wederom zo blij met mijn zwemvest. Vervolgens begint het laatste stuk van de tour wat bestaat uit een hike van nog 3 km voordat we bij onze bus komen en iedereen naar zijn hostel word gebracht.
Gelukig kon mijn backpack heel de dag in de bus blijven en heb ik op deze manier tegelijk mijn vervoer gehad naar mijn volgende hostel. Hier book ik de de bus voor de volgende ochtend en besluit ik een dutje te doen voordat wat te eten ga halen. Mijn lichaam besluit alleen om wat slaap in te halen van mijn levenstijl van de afgelopen 2 weken en word ik sochtends presies op tijd waker om mijn bus te halen in de richting van mui ne.
Na een 14 uur duurende reis komen we dan om 6 uur sochtends aan. Als de motors uit de bus gehaald worden willen we graag genoeg benzine terug zodat we naar naar de gasstation kunnen, want he de tanks waren geleegd in de tank van de bus. Na wat gedoe een veel te hoge prijs en net genoeg petrol om de moters te starten zijn de jongens op weg en nemen wij een grab naar ons hostel. Hier krijgen wij onze eigen dorm en nemen we ons gratis ontbijt een dag te vroeg.
De rest van de dag hangen we rond bij een mega zwembad en komen we er achter dat het hier stikt van de russen en chinezen. Na een relaxte dag bij het zwembad ga ik uit eten met een groepje die ik bij het zwembad heb leren kennen en aangezien er krokodil op het menu staat besluit ik het te proberen. Het is heel zacht vlees en is het best te vergelijken met een combinatie tussen kip en vis in. Savonds besluiten door te brengen op het strand waar we met zijn alle in slaap vallen om in midden in de nacht wakker te worden van de kou en zien we dat er een aantal zwervers naast ons zijn gaan liggen we controleren onze spullen en keren terug naar ons hostel.
Als ik de volgende ochtend wakker word besef ik dat ik mijn bus niet heb geboekt naar Dalat en doe ik een poging alsnog in de bus te komen van 7 uur sochtends dit mislukt maar krijg het nog wel voor elkaar om in de bus van 11 uur te stappen. Op het moment dat ik daar aankom neem ik een taxi naar onze villa die we met 8 personen hebben gehuurd. Zodra ik uitstap rijd de taxi weg en kom ik er achter dat ik op een totaal verkeerde plek ben afgezet als er een lokaale familie open doet die geen woord engels spreken. Dan maar de dichtsbijzijnde bar in om de wifi te stelen het blijkt een 10 minuten wandeling te zijn naar de villa en besluit maar te gaan lopen. Als ik dan na een half uur aankom bij de villa besluit ik maps.me niet meer te vertrouwen op de afstanden.
In de vila verblijven we 3 nachten en vinden we een geweldige bar genaamd de maze bar. Raad eens wat het is: een gigantisch doolhof met verschillende barren en plekken om te zitten. Heel het doolhof bestaat en trappen kleine doorgangen splitingen nog meer trappen en nog veel meer splitsingen.
Na 3 nachten in de villa is het hellaas tijd om afscheid te nemen van deze geweldige reisgroep waar ik de afgelopen weken mee heb gereist en vertrekken de meeste naar ho chi minh ik besluit de abseiling tour te doen die we eigenlijk met de groep zouden doen maar niet echt de tijd voor hebben gehad.
De tour was met 1 woord geweldig. Ik werd rond 11 uur opgehaald vanuit de villa. De keuze voor het middag progamma bleek perfect vanwege de drukte in de ochtend warren we maar met 5 in de middag. Na de pick up werden naar een local gebracht die een geweldige lunch had bereid om in haar huis te eten. Vervolgens zijn we doorgegaan naar de watervallen waar we eerst een paar keer oefende voor het abseilen. Daarna kon de 7 km hike beginnen waarbij we onderweg de verschillende activiteiten hadden. Ons eerste activiteit was een droge abseil van 18 meter. Dit was zo gaaf en met de geweldige extra van de waterval vlak naast me en de abseil eindigde in het water.
Na een groepsfoto op het land begonen we aan het zware gevecht tegen de strooming in om onder de waterval terecht te komen voor nog een foto. Zelfs op het moment dat ik kon staan haalde de strooming mij bijna onderuit. Met veel moeite stonden we dan eindelijk allemaal onder de waterval voor de foto waarna ik me een stukje met de strooming werd meegesleurd voordat ik weer veilig naar de kant kon zwemmen. Gelukig klinkt het allemaal gevaarlijker dan het is omdat de strooming na een aantal meter al ophoud ruim voor de volgende waterval waar het onmogelijk was naar beneden te vallen.
De 2de abseil was 16 meter dit was weer een droge abseil maar eindigde in de poel van een waterval met erg sterke strooming met de enige mogelijkheid om eruit te komen je aan het touw tegen de strooming in je zelf naar de kant te trekken. (Ook dit klinkt gevaarlijker dan dat het was.) Na een langere hike komen we aan de de waterval waar we van konden glijden/stuiteren. Met de dringende waarshuwing je adem in te houden op het eind en veder niks te doen. Hierna word je naar beneden geduwd. En idd op het eind door de kracht van de waterval zodanig tollend onderwater geduwd dat je geen idee meer hebt wat boven of onder is en er niks anders te doen is dan wachten tot je boven komt. Ik ben nog nooit zo dankbaar geweest met een zwemvest. Vanwege het feit dat we maar met 5 waren konden we meerdere keren naar benden voordat we door gingen naar de andere kant van de waterval waar we ook vanaf konden glijden, dit keer achterstevoren. Na de watervallen is er geen glijbaan meer die hier tegenop kan.
Na een lange hike komen we aan bij onze clifdive om te beginnen doe ik die van 7 meter. Waar ik gewoon naar beneden kan springen. Na de klim omhoog mag ik die van 11 meter proberen. Deze moet met een aanloop om ver genoeg springen. Deze sla ik over vanwege mijn twijfel weet ik dat ik op het laatste moment wil afhaken wat waarschijnlijk zal eindigen in een val op de rotsen. Vervolgens komen we aan bij de laatste abseil van de tour. De wasmachine! Deze begint droog maar halverwege komt de waterval die over je heen spoelt en die de bodem houd je touw op waardoor je het laatste stukje door de waterval naar beneden glijd en ben ik wederom zo blij met mijn zwemvest. Vervolgens begint het laatste stuk van de tour wat bestaat uit een hike van nog 3 km voordat we bij onze bus komen en iedereen naar zijn hostel word gebracht.
Gelukig kon mijn backpack heel de dag in de bus blijven en heb ik op deze manier tegelijk mijn vervoer gehad naar mijn volgende hostel. Hier book ik de de bus voor de volgende ochtend en besluit ik een dutje te doen voordat wat te eten ga halen. Mijn lichaam besluit alleen om wat slaap in te halen van mijn levenstijl van de afgelopen 2 weken en word ik sochtends presies op tijd waker om mijn bus te halen in de richting van mui ne.
Maar wel heel gaaf!! Ontzettend leuke foto's. xxx